Dwaasheid heeft haar eigen recht

1 en 2 april 2005

Het toneelstuk "Dwaasheid heeft haar eigen recht" is geschreven door de bekende Amerikaanse schrijver John Patrick en de regie was in handen van Pim Houthuijse. Dit was het eerste toneelstuk onder regie van Pim. We hadden dit jaar ook twee gastspeelsters, dat waren Letty Bankersen en Trees Mol.  Het verhaal speelt zich af op de psychiatrische afdeling van een ziekenhuis. De bezetting bestond uit 11 spelers.

Fotoalbum Dwaasheid heeft haar eigen recht

Alle foto's bekijken in het fotoalbum

Verhaal "Dwaasheid heeft haar eigen recht"

 Na de dood van haar man is mevrouw Savage de enige erfgename van het Savage-vermogen. Dit tot groot ongenoegen van haar stiefkinderen, die meer dan graag een graantje hiervan willen meepikken. Als echter blijkt dat Mrs. Savage met dit geld haar eigen dromen een plek geeft en wil geven, leidt dit tot grote ergernis bij de kinderen. Zij krijgen het voor elkaar, dat de in hun ogen “dwaasheid” , leidt tot plaatsing van hun moeder in een psychiatrisch ziekenhuis. Hierdoor zouden de kinderen mogelijk toch nog aanspraak kunnen maken op het geld.
 
Wanneer mevrouw Savage in “ ’t Klooster”, zoals dit huis heet, verschijnt maakt zij inderdaad wel een wat vreemde indruk. De kennismaking met de andere bewoners verloopt echter goed. Mevrouw Savage toont alle begrip naar hen en wint hun vertrouwen. Zij ontdekt dat de bewoners, die ieder voor zich een vreemde gedraging vertonen, zeker niet gestoord zijn. Zij komt er achter dat men elkaars afwijking wel kent doch blind is voor hun eigen sores. Kort na haar plaatsing schrijven de kranten , dat mevrouw Savage haar vermogen heeft opgemaakt. Hierdoor verschijnen de kinderen binnen de kortste keren weer bij haar in het ziekenhuis om verhaal te halen. Dan blijkt dat mevrouw Savage niet zo spilziek is zoals de kranten schrijven en speelt zij de op het geld beluste kinderen handig tegen elkaar uit. Wanneer ze ten slotte toch wordt gedwongen haar “schat” prijs te geven aan haar stiefkinderen lijkt haar “dwaasheid” een richting uit te gaan die ze niet wil. Dat hierbij de spanningen hoog op lopen lijkt dan ook haast onontkoombaar. Dingen gaan echter vaak anders dan voorzien en kent dwaasheid wellicht toch haar eigen recht.