Toneelvereniging de KolkToneelvereniging de Kolk
Afdrukken

Daar gaat de bruid

18 en 19 april 2008

Locatie: Poelenburcht, Weerpad 1a Zaandam

Foto's voorstelling

Meer foto's in het fotoalbum

Schrijvers

Ter gelegenheid van het 25-jarig bestaan van de vereniging, kozen we voor een klucht van Ray Cooney en John Chapman. Ray Cooney is in 1932 geboren en woont nu in Essex, Engeland. Hij is een van de meest succesvolle toneelschrijvers van Engeland. Zijn werk is meer dan in 40 talen uitgewerkt. Zijn schrijversloopbaan begon hij door samen te werken met Tony Hilton en John Chapman. Met Chapman schreef hij onder andere "Neen schat, nu niet!" en "Daar gaat de bruid". In 1978 bedacht hij samen met Gene Stone "Waarom blijf je niet ontbijten?". Daarna begon hij zijn solocarrière als schrijver. Vanaf dan toont Cooney zich een grootmeester in het creëren van kluchten. Momenteel is hij een van de meest succesvolle komedieschrijvers.

Verhaal "Daar gaat de bruid"

De dochter van een druk bezette Engelse zakenman gaat trouwen. Het zou een fantastische bruiloft kunnen worden. Aan alles is gedacht....... maar toch...... kan een onverwachte verschijning alles in het honderd sturen.

Rolverdeling

Henriette Grotendael Ellis Vreijling
Nicole Grotendael Natasja Cordes
Dr. Gerard Daalwijk Bart Boudier
Gert-Jan Grotendael Kees Konijn
Adriaan van Velzen Remko van Urk
Daphne Daalwijk Loes van Veen
Kiki Kalmeyer Anita Knotter
Joop van Vooren Hans van Urk
bediende Ina Lubbes

Foto's tijdens de repetities

Op vrijdag 18 april 2008 kregen Hans en Ina een oorkonde en een insigne. Hier een stukje van de website van de wethouder:

Daar gaat de bruid

Toneelvereniging ‘De kolk’ bestaat dit jaar 25 jaar. Ter gelegenheid daarvan kregen twee bestuursleden een oorkonde en een insigne. Zij hebben de vereniging mede opgericht. Voor het gehele bestuur war er eveneens een oorkonde. De oorkondes zijn toegekend door de Nederlandse Vereniging van amateurtoneel. Aan mij was gevraagd deze uit te reiken en aansluitend de opvoering van ‘Daar gaat de bruid’ bij te wonen. Het was een avond volkstoneel. Soms qua uitspraak Zaans, maar vooral ook doordat bepaalde namen in het stuk waren verwerkt. Zo moest de bruid trouwen in de Bonifatiuskerk. Hoe kan het ook anders in het spel van een toneelgezelschap dat zijn oorsprong in de Rosmolenbuurt heeft. En ook hier werd afgesloten met het gezellig samenzijn en het ophalen van de tombolaprijzen. Over de opkomst had men niet te klagen. Het was dat een gezelschap dat is ontstaan in een buurthuis, waar men ook nog steeds oefent, zolang dat het bestaat en dat de mensen er zoveel plezier zaan beleven. Daarom heb ik hen nog eens 25 jaar toegewenst.